αρνί (arní) + -ίσιος (-ísios).
αρνίσιος • (arnísios) m (feminine αρνίσια, neuter αρνίσιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αρνίσιος (arnísios) | αρνίσια (arnísia) | αρνίσιο (arnísio) | αρνίσιοι (arnísioi) | αρνίσιες (arnísies) | αρνίσια (arnísia) | |
genitive | αρνίσιου (arnísiou) | αρνίσιας (arnísias) | αρνίσιου (arnísiou) | αρνίσιων (arnísion) | αρνίσιων (arnísion) | αρνίσιων (arnísion) | |
accusative | αρνίσιο (arnísio) | αρνίσια (arnísia) | αρνίσιο (arnísio) | αρνίσιους (arnísious) | αρνίσιες (arnísies) | αρνίσια (arnísia) | |
vocative | αρνίσιε (arnísie) | αρνίσια (arnísia) | αρνίσιο (arnísio) | αρνίσιοι (arnísioi) | αρνίσιες (arnísies) | αρνίσια (arnísia) |