αρρωστομανής • (arrostomanís) m (feminine αρρωστομανής, neuter αρρωστομανές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αρρωστομανής (arrostomanís) | αρρωστομανής (arrostomanís) | αρρωστομανές (arrostomanés) | αρρωστομανείς (arrostomaneís) | αρρωστομανείς (arrostomaneís) | αρρωστομανή (arrostomaní) | |
| genitive | αρρωστομανούς (arrostomanoús) αρρωστομανή (arrostomaní) |
αρρωστομανούς (arrostomanoús) | αρρωστομανούς (arrostomanoús) | αρρωστομανών (arrostomanón) | αρρωστομανών (arrostomanón) | αρρωστομανών (arrostomanón) | |
| accusative | αρρωστομανή (arrostomaní) | αρρωστομανή (arrostomaní) | αρρωστομανές (arrostomanés) | αρρωστομανείς (arrostomaneís) | αρρωστομανείς (arrostomaneís) | αρρωστομανή (arrostomaní) | |
| vocative | αρρωστομανή (arrostomaní) αρρωστομανής (arrostomanís) |
αρρωστομανής (arrostomanís) | αρρωστομανές (arrostomanés) | αρρωστομανείς (arrostomaneís) | αρρωστομανείς (arrostomaneís) | αρρωστομανή (arrostomaní) | |