ασκούμενος • (askoúmenos) m (feminine ασκούμενη, neuter ασκούμεν)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ασκούμενος (askoúmenos) | ασκούμενη (askoúmeni) | ασκούμενο (askoúmeno) | ασκούμενοι (askoúmenoi) | ασκούμενες (askoúmenes) | ασκούμενα (askoúmena) | |
genitive | ασκούμενου (askoúmenou) | ασκούμενης (askoúmenis) | ασκούμενου (askoúmenou) | ασκούμενων (askoúmenon) | ασκούμενων (askoúmenon) | ασκούμενων (askoúmenon) | |
accusative | ασκούμενο (askoúmeno) | ασκούμενη (askoúmeni) | ασκούμενο (askoúmeno) | ασκούμενους (askoúmenous) | ασκούμενες (askoúmenes) | ασκούμενα (askoúmena) | |
vocative | ασκούμενε (askoúmene) | ασκούμενη (askoúmeni) | ασκούμενο (askoúmeno) | ασκούμενοι (askoúmenoi) | ασκούμενες (askoúmenes) | ασκούμενα (askoúmena) |