αστέγαστος • (astégastos) m (feminine αστέγαστη, neuter αστέγαστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αστέγαστος (astégastos) | αστέγαστη (astégasti) | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστοι (astégastoi) | αστέγαστες (astégastes) | αστέγαστα (astégasta) | |
genitive | αστέγαστου (astégastou) | αστέγαστης (astégastis) | αστέγαστου (astégastou) | αστέγαστων (astégaston) | αστέγαστων (astégaston) | αστέγαστων (astégaston) | |
accusative | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστη (astégasti) | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστους (astégastous) | αστέγαστες (astégastes) | αστέγαστα (astégasta) | |
vocative | αστέγαστε (astégaste) | αστέγαστη (astégasti) | αστέγαστο (astégasto) | αστέγαστοι (astégastoi) | αστέγαστες (astégastes) | αστέγαστα (astégasta) |