Learned borrowing from Ancient Greek ἀστρονομικός (astronomikós, “skilled in astronomy”) with semantic loan from French astronomique.[1] By surface analysis, αστρονομ(ία) (astronom(ía)) + -ικός (-ikós).
αστρονομικός • (astronomikós) m (feminine αστρονομική, neuter αστρονομικό)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αστρονομικός (astronomikós) | αστρονομική (astronomikí) | αστρονομικό (astronomikó) | αστρονομικοί (astronomikoí) | αστρονομικές (astronomikés) | αστρονομικά (astronomiká) | |
| genitive | αστρονομικού (astronomikoú) | αστρονομικής (astronomikís) | αστρονομικού (astronomikoú) | αστρονομικών (astronomikón) | αστρονομικών (astronomikón) | αστρονομικών (astronomikón) | |
| accusative | αστρονομικό (astronomikó) | αστρονομική (astronomikí) | αστρονομικό (astronomikó) | αστρονομικούς (astronomikoús) | αστρονομικές (astronomikés) | αστρονομικά (astronomiká) | |
| vocative | αστρονομικέ (astronomiké) | αστρονομική (astronomikí) | αστρονομικό (astronomikó) | αστρονομικοί (astronomikoí) | αστρονομικές (astronomikés) | αστρονομικά (astronomiká) | |