ασυνάρτητος • (asynártitos) m (feminine ασυνάρτητη, neuter ασυνάρτητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ασυνάρτητος (asynártitos) | ασυνάρτητη (asynártiti) | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητοι (asynártitoi) | ασυνάρτητες (asynártites) | ασυνάρτητα (asynártita) | |
genitive | ασυνάρτητου (asynártitou) | ασυνάρτητης (asynártitis) | ασυνάρτητου (asynártitou) | ασυνάρτητων (asynártiton) | ασυνάρτητων (asynártiton) | ασυνάρτητων (asynártiton) | |
accusative | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητη (asynártiti) | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητους (asynártitous) | ασυνάρτητες (asynártites) | ασυνάρτητα (asynártita) | |
vocative | ασυνάρτητε (asynártite) | ασυνάρτητη (asynártiti) | ασυνάρτητο (asynártito) | ασυνάρτητοι (asynártitoi) | ασυνάρτητες (asynártites) | ασυνάρτητα (asynártita) |