ασυναίρετος • (asynaíretos) m (feminine ασυναίρετη, neuter ασυναίρετο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ασυναίρετος (asynaíretos) | ασυναίρετη (asynaíreti) | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετοι (asynaíretoi) | ασυναίρετες (asynaíretes) | ασυναίρετα (asynaíreta) | |
genitive | ασυναίρετου (asynaíretou) | ασυναίρετης (asynaíretis) | ασυναίρετου (asynaíretou) | ασυναίρετων (asynaíreton) | ασυναίρετων (asynaíreton) | ασυναίρετων (asynaíreton) | |
accusative | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετη (asynaíreti) | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετους (asynaíretous) | ασυναίρετες (asynaíretes) | ασυναίρετα (asynaíreta) | |
vocative | ασυναίρετε (asynaírete) | ασυναίρετη (asynaíreti) | ασυναίρετο (asynaíreto) | ασυναίρετοι (asynaíretoi) | ασυναίρετες (asynaíretes) | ασυναίρετα (asynaíreta) |