ασυναγώνιστος • (asynagónistos) m (feminine ασυναγώνιστη, neuter ασυναγώνιστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ασυναγώνιστος (asynagónistos) | ασυναγώνιστη (asynagónisti) | ασυναγώνιστο (asynagónisto) | ασυναγώνιστοι (asynagónistoi) | ασυναγώνιστες (asynagónistes) | ασυναγώνιστα (asynagónista) | |
| genitive | ασυναγώνιστου (asynagónistou) | ασυναγώνιστης (asynagónistis) | ασυναγώνιστου (asynagónistou) | ασυναγώνιστων (asynagóniston) | ασυναγώνιστων (asynagóniston) | ασυναγώνιστων (asynagóniston) | |
| accusative | ασυναγώνιστο (asynagónisto) | ασυναγώνιστη (asynagónisti) | ασυναγώνιστο (asynagónisto) | ασυναγώνιστους (asynagónistous) | ασυναγώνιστες (asynagónistes) | ασυναγώνιστα (asynagónista) | |
| vocative | ασυναγώνιστε (asynagóniste) | ασυναγώνιστη (asynagónisti) | ασυναγώνιστο (asynagónisto) | ασυναγώνιστοι (asynagónistoi) | ασυναγώνιστες (asynagónistes) | ασυναγώνιστα (asynagónista) | |