ασυνταίριαστος • (asyntaíriastos) m (feminine ασυνταίριαστη, neuter ασυνταίριαστο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ασυνταίριαστος (asyntaíriastos) | ασυνταίριαστη (asyntaíriasti) | ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) | ασυνταίριαστοι (asyntaíriastoi) | ασυνταίριαστες (asyntaíriastes) | ασυνταίριαστα (asyntaíriasta) | |
| genitive | ασυνταίριαστου (asyntaíriastou) | ασυνταίριαστης (asyntaíriastis) | ασυνταίριαστου (asyntaíriastou) | ασυνταίριαστων (asyntaíriaston) | ασυνταίριαστων (asyntaíriaston) | ασυνταίριαστων (asyntaíriaston) | |
| accusative | ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) | ασυνταίριαστη (asyntaíriasti) | ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) | ασυνταίριαστους (asyntaíriastous) | ασυνταίριαστες (asyntaíriastes) | ασυνταίριαστα (asyntaíriasta) | |
| vocative | ασυνταίριαστε (asyntaíriaste) | ασυνταίριαστη (asyntaíriasti) | ασυνταίριαστο (asyntaíriasto) | ασυνταίριαστοι (asyntaíriastoi) | ασυνταίριαστες (asyntaíriastes) | ασυνταίριαστα (asyntaíriasta) | |