ασχόλαστος • (aschólastos) m (feminine ασχόλαστη, neuter ασχόλαστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ασχόλαστος (aschólastos) | ασχόλαστη (aschólasti) | ασχόλαστο (aschólasto) | ασχόλαστοι (aschólastoi) | ασχόλαστες (aschólastes) | ασχόλαστα (aschólasta) | |
genitive | ασχόλαστου (aschólastou) | ασχόλαστης (aschólastis) | ασχόλαστου (aschólastou) | ασχόλαστων (aschólaston) | ασχόλαστων (aschólaston) | ασχόλαστων (aschólaston) | |
accusative | ασχόλαστο (aschólasto) | ασχόλαστη (aschólasti) | ασχόλαστο (aschólasto) | ασχόλαστους (aschólastous) | ασχόλαστες (aschólastes) | ασχόλαστα (aschólasta) | |
vocative | ασχόλαστε (aschólaste) | ασχόλαστη (aschólasti) | ασχόλαστο (aschólasto) | ασχόλαστοι (aschólastoi) | ασχόλαστες (aschólastes) | ασχόλαστα (aschólasta) |