ατενής • (atenís) m (feminine ατενής, neuter ατενές)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ατενής (atenís) | ατενής (atenís) | ατενές (atenés) | ατενείς (ateneís) | ατενείς (ateneís) | ατενή (atení) | |
genitive | ατενούς (atenoús) ατενή (atení) |
ατενούς (atenoús) | ατενούς (atenoús) | ατενών (atenón) | ατενών (atenón) | ατενών (atenón) | |
accusative | ατενή (atení) | ατενή (atení) | ατενές (atenés) | ατενείς (ateneís) | ατενείς (ateneís) | ατενή (atení) | |
vocative | ατενή (atení) ατενής (atenís) |
ατενής (atenís) | ατενές (atenés) | ατενείς (ateneís) | ατενείς (ateneís) | ατενή (atení) |