ατρόμητος • (atrómitos) m (feminine ατρόμητη, neuter ατρόμητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ατρόμητος (atrómitos) | ατρόμητη (atrómiti) | ατρόμητο (atrómito) | ατρόμητοι (atrómitoi) | ατρόμητες (atrómites) | ατρόμητα (atrómita) | |
genitive | ατρόμητου (atrómitou) | ατρόμητης (atrómitis) | ατρόμητου (atrómitou) | ατρόμητων (atrómiton) | ατρόμητων (atrómiton) | ατρόμητων (atrómiton) | |
accusative | ατρόμητο (atrómito) | ατρόμητη (atrómiti) | ατρόμητο (atrómito) | ατρόμητους (atrómitous) | ατρόμητες (atrómites) | ατρόμητα (atrómita) | |
vocative | ατρόμητε (atrómite) | ατρόμητη (atrómiti) | ατρόμητο (atrómito) | ατρόμητοι (atrómitoi) | ατρόμητες (atrómites) | ατρόμητα (atrómita) |