ατσαλένιος • (atsalénios) m (feminine ατσαλένιη, neuter ατσαλένιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ατσαλένιος (atsalénios) | ατσαλένια (atsalénia) | ατσαλένιο (atsalénio) | ατσαλένιοι (atsalénioi) | ατσαλένιες (atsalénies) | ατσαλένια (atsalénia) | |
genitive | ατσαλένιου (atsaléniou) | ατσαλένιας (atsalénias) | ατσαλένιου (atsaléniou) | ατσαλένιων (atsalénion) | ατσαλένιων (atsalénion) | ατσαλένιων (atsalénion) | |
accusative | ατσαλένιο (atsalénio) | ατσαλένια (atsalénia) | ατσαλένιο (atsalénio) | ατσαλένιους (atsalénious) | ατσαλένιες (atsalénies) | ατσαλένια (atsalénia) | |
vocative | ατσαλένιε (atsalénie) | ατσαλένια (atsalénia) | ατσαλένιο (atsalénio) | ατσαλένιοι (atsalénioi) | ατσαλένιες (atsalénies) | ατσαλένια (atsalénia) |