ατόφιος • (atófios) m (feminine ατόφια, neuter ατόφιο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ατόφιος (atófios) | ατόφια (atófia) | ατόφιο (atófio) | ατόφιοι (atófioi) | ατόφιες (atófies) | ατόφια (atófia) | |
genitive | ατόφιου (atófiou) | ατόφιας (atófias) | ατόφιου (atófiou) | ατόφιων (atófion) | ατόφιων (atófion) | ατόφιων (atófion) | |
accusative | ατόφιο (atófio) | ατόφια (atófia) | ατόφιο (atófio) | ατόφιους (atófious) | ατόφιες (atófies) | ατόφια (atófia) | |
vocative | ατόφιε (atófie) | ατόφια (atófia) | ατόφιο (atófio) | ατόφιοι (atófioi) | ατόφιες (atófies) | ατόφια (atófia) |