αυθόρμητος • (afthórmitos) m (feminine αυθόρμητη, neuter αυθόρμητο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αυθόρμητος (afthórmitos) | αυθόρμητη (afthórmiti) | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητοι (afthórmitoi) | αυθόρμητες (afthórmites) | αυθόρμητα (afthórmita) | |
genitive | αυθόρμητου (afthórmitou) | αυθόρμητης (afthórmitis) | αυθόρμητου (afthórmitou) | αυθόρμητων (afthórmiton) | αυθόρμητων (afthórmiton) | αυθόρμητων (afthórmiton) | |
accusative | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητη (afthórmiti) | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητους (afthórmitous) | αυθόρμητες (afthórmites) | αυθόρμητα (afthórmita) | |
vocative | αυθόρμητε (afthórmite) | αυθόρμητη (afthórmiti) | αυθόρμητο (afthórmito) | αυθόρμητοι (afthórmitoi) | αυθόρμητες (afthórmites) | αυθόρμητα (afthórmita) |