Inherited from αὐταπάρνησις (autapárnēsis) (Katharevousa)
αυταπάρνηση • (aftapárnisi) f (usually uncountable, plural αυταπαρνήσεις)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | αυταπάρνηση (aftapárnisi) | αυταπαρνήσεις (aftaparníseis) |
genitive | αυταπάρνησης (aftapárnisis) | αυταπαρνήσεων (aftaparníseon) |
accusative | αυταπάρνηση (aftapárnisi) | αυταπαρνήσεις (aftaparníseis) |
vocative | αυταπάρνηση (aftapárnisi) | αυταπαρνήσεις (aftaparníseis) |
Older or formal genitive singular: αυταπαρνήσεως (aftaparníseos)