αυτοαπασχολούμενος • (aftoapascholoúmenos) m (feminine αυτοαπασχολούμενη, neuter αυτοαπασχολούμενο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αυτοαπασχολούμενος (aftoapascholoúmenos) | αυτοαπασχολούμενη (aftoapascholoúmeni) | αυτοαπασχολούμενο (aftoapascholoúmeno) | αυτοαπασχολούμενοι (aftoapascholoúmenoi) | αυτοαπασχολούμενες (aftoapascholoúmenes) | αυτοαπασχολούμενα (aftoapascholoúmena) | |
| genitive | αυτοαπασχολούμενου (aftoapascholoúmenou) | αυτοαπασχολούμενης (aftoapascholoúmenis) | αυτοαπασχολούμενου (aftoapascholoúmenou) | αυτοαπασχολούμενων (aftoapascholoúmenon) | αυτοαπασχολούμενων (aftoapascholoúmenon) | αυτοαπασχολούμενων (aftoapascholoúmenon) | |
| accusative | αυτοαπασχολούμενο (aftoapascholoúmeno) | αυτοαπασχολούμενη (aftoapascholoúmeni) | αυτοαπασχολούμενο (aftoapascholoúmeno) | αυτοαπασχολούμενους (aftoapascholoúmenous) | αυτοαπασχολούμενες (aftoapascholoúmenes) | αυτοαπασχολούμενα (aftoapascholoúmena) | |
| vocative | αυτοαπασχολούμενε (aftoapascholoúmene) | αυτοαπασχολούμενη (aftoapascholoúmeni) | αυτοαπασχολούμενο (aftoapascholoúmeno) | αυτοαπασχολούμενοι (aftoapascholoúmenoi) | αυτοαπασχολούμενες (aftoapascholoúmenes) | αυτοαπασχολούμενα (aftoapascholoúmena) | |