αυτοδιαχείριση • (aftodiacheírisi) f (usually uncountable, plural αυτοδιαχειρίσεις)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | αυτοδιαχείριση (aftodiacheírisi) | αυτοδιαχειρίσεις (aftodiacheiríseis) |
genitive | αυτοδιαχείρισης (aftodiacheírisis) | αυτοδιαχειρίσεων (aftodiacheiríseon) |
accusative | αυτοδιαχείριση (aftodiacheírisi) | αυτοδιαχειρίσεις (aftodiacheiríseis) |
vocative | αυτοδιαχείριση (aftodiacheírisi) | αυτοδιαχειρίσεις (aftodiacheiríseis) |
Older or formal genitive singular: αυτοδιαχειρίσεως (aftodiacheiríseos)