αϊτινός • (aïtinós) m (feminine αϊτινή, neuter αϊτινό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αϊτινός (aïtinós) | αϊτινή (aïtiní) | αϊτινό (aïtinó) | αϊτινοί (aïtinoí) | αϊτινές (aïtinés) | αϊτινά (aïtiná) | |
genitive | αϊτινού (aïtinoú) | αϊτινής (aïtinís) | αϊτινού (aïtinoú) | αϊτινών (aïtinón) | αϊτινών (aïtinón) | αϊτινών (aïtinón) | |
accusative | αϊτινό (aïtinó) | αϊτινή (aïtiní) | αϊτινό (aïtinó) | αϊτινούς (aïtinoús) | αϊτινές (aïtinés) | αϊτινά (aïtiná) | |
vocative | αϊτινέ (aïtiné) | αϊτινή (aïtiní) | αϊτινό (aïtinó) | αϊτινοί (aïtinoí) | αϊτινές (aïtinés) | αϊτινά (aïtiná) |