βίτσιο

From Byzantine Greek βίτσιον (bítsion), from Italian vizio (“vice, bad habit”).

• IPA^(key): /ˈvi.t͡sço/
• Hyphenation: βί‧τσιο

βίτσιο • (vítsio) n (plural βίτσια)

1. vice (bad habit)

   Το κάπνισμα είναι το μόνο βίτσιο του.

   To kápnisma eínai to móno vítsio tou.

   Smoking is his only vice.

2. (slang, more specifically) fetish (sexual attraction to or arousal at something considered unnatural)

   Το βίτσιο της είναι να την δένουνε.

   To vítsio tis eínai na tin dénoune.

   Her fetish is being tied up.

3. (figuratively) obsession, fetish (irrational or abnormal fixation or preoccupation)

   Έχει βίτσιο με την αμερικάνικη μουσική.

   Échei vítsio me tin amerikániki mousikí.

   He has an obsession for American music.

• (vice): ελάττωμα n (eláttoma)
• (fetish): φετίχ n (fetích)
• (obsession): μανία f (manía)

• (antonym(s) of “vice”): αρετή f (aretí, “virtue”)

• βιτσιόζος m (vitsiózos, “fetishist”)
• βιτσιόζα f (vitsióza, “fetishist”)
• βιτσιόζικος (vitsiózikos, “fetishistic”)