βουλιάζω

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek βουλίζω & βουλιάζω form the Koine Greek βολίζω (“heave the lead”), βολίζομαι (bolízomai, “sink”) from βολίς (bolís, “missile, javelin”).

Pronunciation

IPA^(key): /vuˈʎa.zo/
Hyphenation: βου‧λιά‧ζω

Verb

βουλιάζω • (vouliázo) (past βούλιαξα, passive —, ppp βουλιαγμένος)

to sink, bring down
Synonyms: βυθίζω (vythízo), καταποντίζω (katapontízo)
to dent (e.g. of cars)

Conjugation

βουλιάζω (active forms only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	βουλιάζω	βουλιάξω
2 sg	βουλιάζεις	βουλιάξεις
3 sg	βουλιάζει	βουλιάξει

1 pl	βουλιάζουμε, [‑ομε]	βουλιάξουμε, [‑ομε]
2 pl	βουλιάζετε	βουλιάξετε
3 pl	βουλιάζουν(ε)	βουλιάξουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	βούλιαζα	βούλιαξα
2 sg	βούλιαζες	βούλιαξες
3 sg	βούλιαζε	βούλιαξε

1 pl	βουλιάζαμε	βουλιάξαμε
2 pl	βουλιάζατε	βουλιάξατε
3 pl	βούλιαζαν, βουλιάζαν(ε)	βούλιαξαν, βουλιάξαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα βουλιάζω ➤	θα βουλιάξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα βουλιάζεις, …	θα βουλιάξεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … βουλιάξει έχω, έχεις, … βουλιαγμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … βουλιάξει είχα, είχες, … βουλιαγμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … βουλιάξει θα έχω, θα έχεις, … βουλιαγμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	βούλιαζε	βούλιαξε, βούλιαχ' ¹
2 pl	βουλιάζετε	βουλιάξτε, βουλιάχτε²

Other forms
Active present participle ➤	βουλιάζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας βουλιάξει ➤
Passive perfect participle ➤	βουλιαγμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form ➤	βουλιάξει


Notes Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. βούλιαχ' το ("sink it!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

αβούλιαχτος (avoúliachtos, “unsunk, unsinkable; undented”)
Βουλιαγμένη f (Vouliagméni, “suburb of Athens, with lake”)
βουλιαγμένος (vouliagménos, “sunk;dented”, participle)
βούλιαγμα n (voúliagma, “sinking; dent”)

References

^ βουλιάζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

[1] βουλιάζω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

βουλιάζω

Contents