From βοῦς (boûs, “ox”) + μελία (melía, “manna ash”).
βουμελῐ́ᾱ • (boumelíā) f (genitive βουμελῐ́ᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ βουμελῐ́ᾱ hē boumelíā |
τὼ βουμελῐ́ᾱ tṑ boumelíā |
αἱ βουμελῐ́αι hai boumelíai | ||||||||||
Genitive | τῆς βουμελῐ́ᾱς tês boumelíās |
τοῖν βουμελῐ́αιν toîn boumelíain |
τῶν βουμελῐῶν tôn boumeliôn | ||||||||||
Dative | τῇ βουμελῐ́ᾳ têi boumelíāi |
τοῖν βουμελῐ́αιν toîn boumelíain |
ταῖς βουμελῐ́αις taîs boumelíais | ||||||||||
Accusative | τὴν βουμελῐ́ᾱν tḕn boumelíān |
τὼ βουμελῐ́ᾱ tṑ boumelíā |
τᾱ̀ς βουμελῐ́ᾱς tā̀s boumelíās | ||||||||||
Vocative | βουμελῐ́ᾱ boumelíā |
βουμελῐ́ᾱ boumelíā |
βουμελῐ́αι boumelíai | ||||||||||
Notes: |
|