βοῦς (boûs, “cow”) + σῦκον (sûkon, “fig”).
βούσῡκον • (boúsūkon) n (genitive βουσῡ́κου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ βούσῡκον tò boúsūkon |
τὼ βουσῡ́κω tṑ bousū́kō |
τᾰ̀ βούσῡκᾰ tà boúsūka | ||||||||||
| Genitive | τοῦ βουσῡ́κου toû bousū́kou |
τοῖν βουσῡ́κοιν toîn bousū́koin |
τῶν βουσῡ́κων tôn bousū́kōn | ||||||||||
| Dative | τῷ βουσῡ́κῳ tôi bousū́kōi |
τοῖν βουσῡ́κοιν toîn bousū́koin |
τοῖς βουσῡ́κοις toîs bousū́kois | ||||||||||
| Accusative | τὸ βούσῡκον tò boúsūkon |
τὼ βουσῡ́κω tṑ bousū́kō |
τᾰ̀ βούσῡκᾰ tà boúsūka | ||||||||||
| Vocative | βούσῡκον boúsūkon |
βουσῡ́κω bousū́kō |
βούσῡκᾰ boúsūka | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||