From γῆ (gê, “earth”) + -ινος (-inos).
γήινος • (gḗinos) m (feminine γηίνη, neuter γήινον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | γήῐ̈νος gḗïnos |
γηῐ̈́νη gēḯnē |
γήῐ̈νον gḗïnon |
γηῐ̈́νω gēḯnō |
γηῐ̈́νᾱ gēḯnā |
γηῐ̈́νω gēḯnō |
γήῐ̈νοι gḗïnoi |
γήῐ̈ναι gḗïnai |
γήῐ̈νᾰ gḗïna | |||||
Genitive | γηῐ̈́νου gēḯnou |
γηῐ̈́νης gēḯnēs |
γηῐ̈́νου gēḯnou |
γηῐ̈́νοιν gēḯnoin |
γηῐ̈́ναιν gēḯnain |
γηῐ̈́νοιν gēḯnoin |
γηῐ̈́νων gēḯnōn |
γηῐ̈́νων gēḯnōn |
γηῐ̈́νων gēḯnōn | |||||
Dative | γηῐ̈́νῳ gēḯnōi |
γηῐ̈́νῃ gēḯnēi |
γηῐ̈́νῳ gēḯnōi |
γηῐ̈́νοιν gēḯnoin |
γηῐ̈́ναιν gēḯnain |
γηῐ̈́νοιν gēḯnoin |
γηῐ̈́νοις gēḯnois |
γηῐ̈́ναις gēḯnais |
γηῐ̈́νοις gēḯnois | |||||
Accusative | γήῐ̈νον gḗïnon |
γηῐ̈́νην gēḯnēn |
γήῐ̈νον gḗïnon |
γηῐ̈́νω gēḯnō |
γηῐ̈́νᾱ gēḯnā |
γηῐ̈́νω gēḯnō |
γηῐ̈́νους gēḯnous |
γηῐ̈́νᾱς gēḯnās |
γήῐ̈νᾰ gḗïna | |||||
Vocative | γήῐ̈νε gḗïne |
γηῐ̈́νη gēḯnē |
γήῐ̈νον gḗïnon |
γηῐ̈́νω gēḯnō |
γηῐ̈́νᾱ gēḯnā |
γηῐ̈́νω gēḯnō |
γήῐ̈νοι gḗïnoi |
γήῐ̈ναι gḗïnai |
γήῐ̈νᾰ gḗïna | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
γηῐ̈́νως gēḯnōs |
— | γηϊνώτατος gēïnṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek γήινος (gḗinos).
γήινος • (gíinos) m
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | γήινος • | γήινη • | γήινο • | γήινοι • | γήινες • | γήινα • |
genitive | γήινου • | γήινης • | γήινου • | γήινων • | γήινων • | γήινων • |
accusative | γήινο • | γήινη • | γήινο • | γήινους • | γήινες • | γήινα • |
vocative | γήινε • | γήινη • | γήινο • | γήινοι • | γήινες • | γήινα • |