From γλύφω (glúphō, “to carve”) + -η (-ē).
γλῠφή • (glŭphḗ) f (genitive γλῠφῆς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ γλῠφή hē glŭphḗ |
τὼ γλῠφᾱ́ tṑ glŭphā́ |
αἱ γλῠφαί hai glŭphaí | ||||||||||
Genitive | τῆς γλῠφῆς tês glŭphês |
τοῖν γλῠφαῖν toîn glŭphaîn |
τῶν γλῠφῶν tôn glŭphôn | ||||||||||
Dative | τῇ γλῠφῇ têi glŭphêi |
τοῖν γλῠφαῖν toîn glŭphaîn |
ταῖς γλῠφαῖς taîs glŭphaîs | ||||||||||
Accusative | τὴν γλῠφήν tḕn glŭphḗn |
τὼ γλῠφᾱ́ tṑ glŭphā́ |
τᾱ̀ς γλῠφᾱ́ς tā̀s glŭphā́s | ||||||||||
Vocative | γλῠφή glŭphḗ |
γλῠφᾱ́ glŭphā́ |
γλῠφαί glŭphaí | ||||||||||
Notes: |
|
γλυφή • (glyfí)