Inherited from Byzantine Greek γρήγορος, from Hellenistic Koine Greek ἐγρήγορος (“awake”), γρηγορῶ (grēgorô), from the present perfect of Ancient Greek ἐγείρω (egeírō, “to awaken, rouse”).[1]
γρήγορος • (grígoros) m (feminine γρήγορη, neuter γρήγορο)
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | γρήγορος • | γρήγορη • | γρήγορο • | γρήγοροι • | γρήγορες • | γρήγορα • |
| genitive | γρήγορου • | γρήγορης • | γρήγορου • | γρήγορων • | γρήγορων • | γρήγορων • |
| accusative | γρήγορο • | γρήγορη • | γρήγορο • | γρήγορους • | γρήγορες • | γρήγορα • |
| vocative | γρήγορε • | γρήγορη • | γρήγορο • | γρήγοροι • | γρήγορες • | γρήγορα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο γρήγορος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο γρήγορος, etc.) | |||||