From γυρός (gurós, “round”) + -ῖνος (-înos).
γῠρῖνος • (gurînos) m (genitive γῠρῑ́νου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ γῠρῖνος ho gurînos |
τὼ γῠρῑ́νω tṑ gurī́nō |
οἱ γῠρῖνοι hoi gurînoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ γῠρῑ́νου toû gurī́nou |
τοῖν γῠρῑ́νοιν toîn gurī́noin |
τῶν γῠρῑ́νων tôn gurī́nōn | ||||||||||
| Dative | τῷ γῠρῑ́νῳ tôi gurī́nōi |
τοῖν γῠρῑ́νοιν toîn gurī́noin |
τοῖς γῠρῑ́νοις toîs gurī́nois | ||||||||||
| Accusative | τὸν γῠρῖνον tòn gurînon |
τὼ γῠρῑ́νω tṑ gurī́nō |
τοὺς γῠρῑ́νους toùs gurī́nous | ||||||||||
| Vocative | γῠρῖνε gurîne |
γῠρῑ́νω gurī́nō |
γῠρῖνοι gurînoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||