δέρω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word δέρω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word δέρω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say δέρω in singular and plural. Everything you need to know about the word δέρω you have here. The definition of the word δέρω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofδέρω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Hellenic *dérō, from Proto-Indo-European *der- (“to tear, tear apart”).

Cognate with English tear, Scots tere, teir, tair (“to rend, lacerate, wound, rip, tear out”), Lithuanian dìrti (“to flay”), Dutch teren (“to eliminate, efface, live, survive by consumption”), German zehren (“to consume, misuse”), German zerren (“to tug, rip, tear”), Danish tære (“to consume”), Swedish tära (“to fret, consume, deplete, use up”), Icelandic tæra (“to clear, corrode”).

Pronunciation

 

Verb

δέρω • (dérō)

  1. to skin, flay

Inflection

   Present: δέρω, δέρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δέρω δέρεις δέρει δέρετον δέρετον δέρομεν δέρετε δέρουσῐ(ν)
subjunctive δέρω δέρῃς δέρῃ δέρητον δέρητον δέρωμεν δέρητε δέρωσῐ(ν)
optative δέροιμῐ δέροις δέροι δέροιτον δεροίτην δέροιμεν δέροιτε δέροιεν
imperative   δέρε δερέτω δέρετον δερέτων   δέρετε δερόντων
middle/
passive 		indicative δέρομαι δέρῃ,
δέρει 		δέρεται δέρεσθον δέρεσθον δερόμεθᾰ δέρεσθε δέρονται
subjunctive δέρωμαι δέρῃ δέρηται δέρησθον δέρησθον δερώμεθᾰ δέρησθε δέρωνται
optative δεροίμην δέροιο δέροιτο δέροισθον δεροίσθην δεροίμεθᾰ δέροισθε δέροιντο
imperative   δέρου δερέσθω δέρεσθον δερέσθων   δέρεσθε δερέσθων
active middle/passive
infinitive δέρειν δέρεσθαι
participle m δέρων δερόμενος
f δέρουσᾰ δερομένη
n δέρον δερόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: δείρω, δείρομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δείρω δείρεις δείρει δείρετον δείρετον δείρομεν δείρετε δείρουσῐ(ν)
subjunctive δείρω δείρῃς δείρῃ δείρητον δείρητον δείρωμεν δείρητε δείρωσῐ(ν)
optative δείροιμῐ δείροις δείροι δείροιτον δειροίτην δείροιμεν δείροιτε δείροιεν
imperative   δεῖρε δειρέτω δείρετον δειρέτων   δείρετε δειρόντων
middle/
passive 		indicative δείρομαι δείρῃ,
δείρει 		δείρεται δείρεσθον δείρεσθον δειρόμεθᾰ δείρεσθε δείρονται
subjunctive δείρωμαι δείρῃ δείρηται δείρησθον δείρησθον δειρώμεθᾰ δείρησθε δείρωνται
optative δειροίμην δείροιο δείροιτο δείροισθον δειροίσθην δειροίμεθᾰ δείροισθε δείροιντο
imperative   δείρου δειρέσθω δείρεσθον δειρέσθων   δείρεσθε δειρέσθων
active middle/passive
infinitive δείρειν δείρεσθαι
participle m δείρων δειρόμενος
f δείρουσᾰ δειρομένη
n δεῖρον δειρόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔδερον, ἐδερόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔδερον ἔδερες ἔδερε(ν) ἐδέρετον ἐδερέτην ἐδέρομεν ἐδέρετε ἔδερον
middle/
passive 		indicative ἐδερόμην ἐδέρου ἐδέρετο ἐδέρεσθον ἐδερέσθην ἐδερόμεθᾰ ἐδέρεσθε ἐδέροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔδειρον, ἐδειρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔδειρον ἔδειρες ἔδειρε(ν) ἐδείρετον ἐδειρέτην ἐδείρομεν ἐδείρετε ἔδειρον
middle/
passive 		indicative ἐδειρόμην ἐδείρου ἐδείρετο ἐδείρεσθον ἐδειρέσθην ἐδειρόμεθᾰ ἐδείρεσθε ἐδείροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δερέω, δερέομαι, δᾰρήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δερέω δερέεις δερέει δερέετον δερέετον δερέομεν δερέετε δερέουσῐ(ν)
optative δερέοιμῐ δερέοις δερέοι δερέοιτον δερεοίτην δερέοιμεν δερέοιτε δερέοιεν
middle indicative δερέομαι δερέῃ,
δερέει 		δερέεται δερέεσθον δερέεσθον δερεόμεθᾰ δερέεσθε δερέονται
optative δερεοίμην δερέοιο δερέοιτο δερέοισθον δερεοίσθην δερεοίμεθᾰ δερέοισθε δερέοιντο
passive indicative δᾰρήσομαι δᾰρήσῃ δᾰρήσεται δᾰρήσεσθον δᾰρήσεσθον δᾰρησόμεθᾰ δᾰρήσεσθε δᾰρήσονται
optative δᾰρησοίμην δᾰρήσοιο δᾰρήσοιτο δᾰρήσοισθον δᾰρησοίσθην δᾰρησοίμεθᾰ δᾰρήσοισθε δᾰρήσοιντο
active middle passive
infinitive δερέειν δερέεσθαι δᾰρήσεσθαι
participle m δερέων δερεόμενος δᾰρησόμενος
f δερέουσᾰ δερεομένη δᾰρησομένη
n δερέον δερεόμενον δᾰρησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δερῶ, δεροῦμαι, δᾰρήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δερῶ δερεῖς δερεῖ δερεῖτον δερεῖτον δεροῦμεν δερεῖτε δεροῦσῐ(ν)
optative δεροίην,
δεροῖμῐ 		δεροίης,
δεροῖς 		δεροίη,
δεροῖ 		δεροῖτον,
δεροίητον 		δεροίτην,
δεροιήτην 		δεροῖμεν,
δεροίημεν 		δεροῖτε,
δεροίητε 		δεροῖεν,
δεροίησᾰν
middle indicative δεροῦμαι δερῇ δερεῖται δερεῖσθον δερεῖσθον δερούμεθᾰ δερεῖσθε δεροῦνται
optative δεροίμην δεροῖο δεροῖτο δεροῖσθον δεροίσθην δεροίμεθᾰ δεροῖσθε δεροῖντο
passive indicative δᾰρήσομαι δᾰρήσῃ δᾰρήσεται δᾰρήσεσθον δᾰρήσεσθον δᾰρησόμεθᾰ δᾰρήσεσθε δᾰρήσονται
optative δᾰρησοίμην δᾰρήσοιο δᾰρήσοιτο δᾰρήσοισθον δᾰρησοίσθην δᾰρησοίμεθᾰ δᾰρήσοισθε δᾰρήσοιντο
active middle passive
infinitive δερεῖν δερεῖσθαι δᾰρήσεσθαι
participle m δερῶν δερούμενος δᾰρησόμενος
f δεροῦσᾰ δερουμένη δᾰρησομένη
n δεροῦν δερούμενον δᾰρησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔδειρᾰ, ἐδειρᾰ́μην, ἐδᾰ́ρην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔδειρᾰ ἔδειρᾰς ἔδειρε(ν) ἐδείρᾰτον ἐδειρᾰ́την ἐδείρᾰμεν ἐδείρᾰτε ἔδειρᾰν
subjunctive δείρω δείρῃς δείρῃ δείρητον δείρητον δείρωμεν δείρητε δείρωσῐ(ν)
optative δείραιμῐ δείρειᾰς,
δείραις 		δείρειε(ν),
δείραι 		δείραιτον δειραίτην δείραιμεν δείραιτε δείρειᾰν,
δείραιεν
imperative   δεῖρον δειρᾰ́τω δείρᾰτον δειρᾰ́των   δείρᾰτε δειρᾰ́ντων
middle indicative ἐδειρᾰ́μην ἐδείρω ἐδείρᾰτο ἐδείρᾰσθον ἐδειρᾰ́σθην ἐδειρᾰ́μεθᾰ ἐδείρᾰσθε ἐδείρᾰντο
subjunctive δείρωμαι δείρῃ δείρηται δείρησθον δείρησθον δειρώμεθᾰ δείρησθε δείρωνται
optative δειραίμην δείραιο δείραιτο δείραισθον δειραίσθην δειραίμεθᾰ δείραισθε δείραιντο
imperative   δεῖραι δειρᾰ́σθω δείρᾰσθον δειρᾰ́σθων   δείρᾰσθε δειρᾰ́σθων
passive indicative ἐδᾰ́ρην ἐδᾰ́ρης ἐδᾰ́ρη ἐδᾰ́ρητον ἐδᾰρήτην ἐδᾰ́ρημεν ἐδᾰ́ρητε ἐδᾰ́ρησᾰν
subjunctive δᾰρῶ δᾰρῇς δᾰρῇ δᾰρῆτον δᾰρῆτον δᾰρῶμεν δᾰρῆτε δᾰρῶσῐ(ν)
optative δᾰρείην δᾰρείης δᾰρείη δᾰρεῖτον,
δᾰρείητον 		δᾰρείτην,
δᾰρειήτην 		δᾰρεῖμεν,
δᾰρείημεν 		δᾰρεῖτε,
δᾰρείητε 		δᾰρεῖεν,
δᾰρείησᾰν
imperative   δᾰ́ρηθῐ δᾰρήτω δᾰ́ρητον δᾰρήτων   δᾰ́ρητε δᾰρέντων
active middle passive
infinitive δεῖραι δείρᾰσθαι δᾰρῆναι
participle m δείρᾱς δειρᾰ́μενος δᾰρείς
f δείρᾱσᾰ δειρᾰμένη δᾰρεῖσᾰ
n δεῖρᾰν δειρᾰ́μενον δᾰρέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δέδαρμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative δέδαρμαι δέδαρσαι δέδαρται δέδαρθον δέδαρθον δεδάρμεθᾰ δέδαρθε δεδάρᾰται
subjunctive δεδαρμένος ὦ δεδαρμένος ᾖς δεδαρμένος ᾖ δεδαρμένω ἦτον δεδαρμένω ἦτον δεδαρμένοι ὦμεν δεδαρμένοι ἦτε δεδαρμένοι ὦσῐ(ν)
optative δεδαρμένος εἴην δεδαρμένος εἴης δεδαρμένος εἴη δεδαρμένω εἴητον/εἶτον δεδαρμένω εἰήτην/εἴτην δεδαρμένοι εἴημεν/εἶμεν δεδαρμένοι εἴητε/εἶτε δεδαρμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   δέδαρσο δεδάρθω δέδαρθον δεδάρθων   δέδαρθε δεδάρθων
middle/passive
infinitive δεδᾶρθαι
participle m δεδαρμένος
f δεδαρμένη
n δεδαρμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδεδάρμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative ἐδεδάρμην ἐδέδαρσο ἐδέδαρτο ἐδέδαρθον ἐδεδάρθην ἐδεδάρμεθᾰ ἐδέδαρθε ἐδεδάρᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: δέρνω (dérno)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia