δίγαμος • (dígamos) m (feminine δίγαμη, neuter δίγαμο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | δίγαμος (dígamos) | δίγαμη (dígami) | δίγαμο (dígamo) | δίγαμοι (dígamoi) | δίγαμες (dígames) | δίγαμα (dígama) | |
genitive | δίγαμου (dígamou) | δίγαμης (dígamis) | δίγαμου (dígamou) | δίγαμων (dígamon) | δίγαμων (dígamon) | δίγαμων (dígamon) | |
accusative | δίγαμο (dígamo) | δίγαμη (dígami) | δίγαμο (dígamo) | δίγαμους (dígamous) | δίγαμες (dígames) | δίγαμα (dígama) | |
vocative | δίγαμε (dígame) | δίγαμη (dígami) | δίγαμο (dígamo) | δίγαμοι (dígamoi) | δίγαμες (dígames) | δίγαμα (dígama) |