Learnedly from δι- (di-, from δις) + κύκλ(ος) (kýkl(os)) + -ος (-os), a calque of French bicycle.[1]
δίκυκλος • (díkyklos) m (feminine δίκυκλη, neuter δίκυκλο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | δίκυκλος (díkyklos) | δίκυκλη (díkykli) | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλοι (díkykloi) | δίκυκλες (díkykles) | δίκυκλα (díkykla) | |
genitive | δίκυκλου (díkyklou) | δίκυκλης (díkyklis) | δίκυκλου (díkyklou) | δίκυκλων (díkyklon) | δίκυκλων (díkyklon) | δίκυκλων (díkyklon) | |
accusative | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλη (díkykli) | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλους (díkyklous) | δίκυκλες (díkykles) | δίκυκλα (díkykla) | |
vocative | δίκυκλε (díkykle) | δίκυκλη (díkykli) | δίκυκλο (díkyklo) | δίκυκλοι (díkykloi) | δίκυκλες (díkykles) | δίκυκλα (díkykla) |