δηλόω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word δηλόω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word δηλόω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say δηλόω in singular and plural. Everything you need to know about the word δηλόω you have here. The definition of the word δηλόω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofδηλόω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From δῆλος (dêlos, “manifest”) +‎ -όω (-óō).

Pronunciation

 

Verb

δηλόω • (dēlóō)

  1. (transitive) to show, to make apparent or known, clear
    Synonym: δείκνυμῐ (deíknumi)

Conjugation

   Present: δηλῶ, δηλοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δηλῶ δηλοῖς δηλοῖ δηλοῦτον δηλοῦτον δηλοῦμεν δηλοῦτε δηλοῦσῐ(ν)
subjunctive δηλῶ δηλοῖς δηλοῖ δηλῶτον δηλῶτον δηλῶμεν δηλῶτε δηλῶσῐ(ν)
optative δηλοίην,
δηλοῖμῐ 		δηλοίης,
δηλοῖς 		δηλοίη,
δηλοῖ 		δηλοῖτον,
δηλοίητον 		δηλοίτην,
δηλοιήτην 		δηλοῖμεν,
δηλοίημεν 		δηλοῖτε,
δηλοίητε 		δηλοῖεν,
δηλοίησᾰν
imperative   δήλου δηλούτω δηλοῦτον δηλούτων   δηλοῦτε δηλούντων
middle/
passive 		indicative δηλοῦμαι δηλοῖ δηλοῦται δηλοῦσθον δηλοῦσθον δηλούμεθᾰ δηλοῦσθε δηλοῦνται
subjunctive δηλῶμαι δηλοῖ δηλῶται δηλῶσθον δηλῶσθον δηλώμεθᾰ δηλῶσθε δηλῶνται
optative δηλοίμην δηλοῖο δηλοῖτο δηλοῖσθον δηλοίσθην δηλοίμεθᾰ δηλοῖσθε δηλοῖντο
imperative   δηλοῦ δηλούσθω δηλοῦσθον δηλούσθων   δηλοῦσθε δηλούσθων
active middle/passive
infinitive δηλοῦν δηλοῦσθαι
participle m δηλῶν δηλούμενος
f δηλοῦσᾰ δηλουμένη
n δηλοῦν δηλούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐδήλουν, ἐδηλούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδήλουν ἐδήλους ἐδήλου ἐδηλοῦτον ἐδηλούτην ἐδηλοῦμεν ἐδηλοῦτε ἐδήλουν
middle/
passive 		indicative ἐδηλούμην ἐδηλοῦ ἐδηλοῦτο ἐδηλοῦσθον ἐδηλούσθην ἐδηλούμεθᾰ ἐδηλοῦσθε ἐδηλοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: δηλώσω, δηλώσομαι, δηλωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δηλώσω δηλώσεις δηλώσει δηλώσετον δηλώσετον δηλώσομεν δηλώσετε δηλώσουσῐ(ν)
optative δηλώσοιμῐ δηλώσοις δηλώσοι δηλώσοιτον δηλωσοίτην δηλώσοιμεν δηλώσοιτε δηλώσοιεν
middle indicative δηλώσομαι δηλώσῃ,
δηλώσει 		δηλώσεται δηλώσεσθον δηλώσεσθον δηλωσόμεθᾰ δηλώσεσθε δηλώσονται
optative δηλωσοίμην δηλώσοιο δηλώσοιτο δηλώσοισθον δηλωσοίσθην δηλωσοίμεθᾰ δηλώσοισθε δηλώσοιντο
passive indicative δηλωθήσομαι δηλωθήσῃ δηλωθήσεται δηλωθήσεσθον δηλωθήσεσθον δηλωθησόμεθᾰ δηλωθήσεσθε δηλωθήσονται
optative δηλωθησοίμην δηλωθήσοιο δηλωθήσοιτο δηλωθήσοισθον δηλωθησοίσθην δηλωθησοίμεθᾰ δηλωθήσοισθε δηλωθήσοιντο
active middle passive
infinitive δηλώσειν δηλώσεσθαι δηλωθήσεσθαι
participle m δηλώσων δηλωσόμενος δηλωθησόμενος
f δηλώσουσᾰ δηλωσομένη δηλωθησομένη
n δηλῶσον δηλωσόμενον δηλωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐδήλωσᾰ, ἐδηλωσᾰ́μην, ἐδηλώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδήλωσᾰ ἐδήλωσᾰς ἐδήλωσε(ν) ἐδηλώσᾰτον ἐδηλωσᾰ́την ἐδηλώσᾰμεν ἐδηλώσᾰτε ἐδήλωσᾰν
subjunctive δηλώσω δηλώσῃς δηλώσῃ δηλώσητον δηλώσητον δηλώσωμεν δηλώσητε δηλώσωσῐ(ν)
optative δηλώσαιμῐ δηλώσειᾰς,
δηλώσαις 		δηλώσειε(ν),
δηλώσαι 		δηλώσαιτον δηλωσαίτην δηλώσαιμεν δηλώσαιτε δηλώσειᾰν,
δηλώσαιεν
imperative   δήλωσον δηλωσᾰ́τω δηλώσᾰτον δηλωσᾰ́των   δηλώσᾰτε δηλωσᾰ́ντων
middle indicative ἐδηλωσᾰ́μην ἐδηλώσω ἐδηλώσᾰτο ἐδηλώσᾰσθον ἐδηλωσᾰ́σθην ἐδηλωσᾰ́μεθᾰ ἐδηλώσᾰσθε ἐδηλώσᾰντο
subjunctive δηλώσωμαι δηλώσῃ δηλώσηται δηλώσησθον δηλώσησθον δηλωσώμεθᾰ δηλώσησθε δηλώσωνται
optative δηλωσαίμην δηλώσαιο δηλώσαιτο δηλώσαισθον δηλωσαίσθην δηλωσαίμεθᾰ δηλώσαισθε δηλώσαιντο
imperative   δήλωσαι δηλωσᾰ́σθω δηλώσᾰσθον δηλωσᾰ́σθων   δηλώσᾰσθε δηλωσᾰ́σθων
passive indicative ἐδηλώθην ἐδηλώθης ἐδηλώθη ἐδηλώθητον ἐδηλωθήτην ἐδηλώθημεν ἐδηλώθητε ἐδηλώθησᾰν
subjunctive δηλωθῶ δηλωθῇς δηλωθῇ δηλωθῆτον δηλωθῆτον δηλωθῶμεν δηλωθῆτε δηλωθῶσῐ(ν)
optative δηλωθείην δηλωθείης δηλωθείη δηλωθεῖτον,
δηλωθείητον 		δηλωθείτην,
δηλωθειήτην 		δηλωθεῖμεν,
δηλωθείημεν 		δηλωθεῖτε,
δηλωθείητε 		δηλωθεῖεν,
δηλωθείησᾰν
imperative   δηλώθητῐ δηλωθήτω δηλώθητον δηλωθήτων   δηλώθητε δηλωθέντων
active middle passive
infinitive δηλῶσαι δηλώσᾰσθαι δηλωθῆναι
participle m δηλώσᾱς δηλωσᾰ́μενος δηλωθείς
f δηλώσᾱσᾰ δηλωσᾰμένη δηλωθεῖσᾰ
n δηλῶσᾰν δηλωσᾰ́μενον δηλωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δεδήλωκᾰ, δεδήλωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδήλωκᾰ δεδήλωκᾰς δεδήλωκε(ν) δεδηλώκᾰτον δεδηλώκᾰτον δεδηλώκᾰμεν δεδηλώκᾰτε δεδηλώκᾱσῐ(ν)
subjunctive δεδηλώκω δεδηλώκῃς δεδηλώκῃ δεδηλώκητον δεδηλώκητον δεδηλώκωμεν δεδηλώκητε δεδηλώκωσῐ(ν)
optative δεδηλώκοιμῐ,
δεδηλωκοίην 		δεδηλώκοις,
δεδηλωκοίης 		δεδηλώκοι,
δεδηλωκοίη 		δεδηλώκοιτον δεδηλωκοίτην δεδηλώκοιμεν δεδηλώκοιτε δεδηλώκοιεν
imperative   δεδήλωκε δεδηλωκέτω δεδηλώκετον δεδηλωκέτων   δεδηλώκετε δεδηλωκόντων
middle/
passive 		indicative δεδήλωμαι δεδήλωσαι δεδήλωται δεδήλωσθον δεδήλωσθον δεδηλώμεθᾰ δεδήλωσθε δεδήλωνται
subjunctive δεδηλωμένος ὦ δεδηλωμένος ᾖς δεδηλωμένος ᾖ δεδηλωμένω ἦτον δεδηλωμένω ἦτον δεδηλωμένοι ὦμεν δεδηλωμένοι ἦτε δεδηλωμένοι ὦσῐ(ν)
optative δεδηλωμένος εἴην δεδηλωμένος εἴης δεδηλωμένος εἴη δεδηλωμένω εἴητον/εἶτον δεδηλωμένω εἰήτην/εἴτην δεδηλωμένοι εἴημεν/εἶμεν δεδηλωμένοι εἴητε/εἶτε δεδηλωμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   δεδήλωσο δεδηλώσθω δεδήλωσθον δεδηλώσθων   δεδήλωσθε δεδηλώσθων
active middle/passive
infinitive δεδηλωκέναι δεδηλῶσθαι
participle m δεδηλωκώς δεδηλωμένος
f δεδηλωκυῖᾰ δεδηλωμένη
n δεδηλωκός δεδηλωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

Greek: δηλώνω (dilóno)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia