From Koine Greek δῆμος (dêmos, “people”) + φιλέω (philéō, “to love”) + -ος (-os) i.e. "of one who is loved by the people".
δημοφιλής • (dimofilís) m (feminine δημοφιλής, neuter δημοφιλές)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | δημοφιλής (dimofilís) | δημοφιλής (dimofilís) | δημοφιλές (dimofilés) | δημοφιλείς (dimofileís) | δημοφιλείς (dimofileís) | δημοφιλή (dimofilí) | |
| genitive | δημοφιλούς (dimofiloús) δημοφιλή (dimofilí) |
δημοφιλούς (dimofiloús) | δημοφιλούς (dimofiloús) | δημοφιλών (dimofilón) | δημοφιλών (dimofilón) | δημοφιλών (dimofilón) | |
| accusative | δημοφιλή (dimofilí) | δημοφιλή (dimofilí) | δημοφιλές (dimofilés) | δημοφιλείς (dimofileís) | δημοφιλείς (dimofileís) | δημοφιλή (dimofilí) | |
| vocative | δημοφιλή (dimofilí) δημοφιλής (dimofilís) |
δημοφιλής (dimofilís) | δημοφιλές (dimofilés) | δημοφιλείς (dimofileís) | δημοφιλείς (dimofileís) | δημοφιλή (dimofilí) | |
Notes: rare vocative forms follow the nominative
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δημοφιλής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δημοφιλής, etc.)