See διακρίνω (diakríno). The 'distinguished' sense is a calque of French distingué.[1]
διακεκριμένος • (diakekriménos) m (feminine διακεκριμένη, neuter διακεκριμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διακεκριμένος (diakekriménos) | διακεκριμένη (diakekriméni) | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένοι (diakekriménoi) | διακεκριμένες (diakekriménes) | διακεκριμένα (diakekriména) | |
genitive | διακεκριμένου (diakekriménou) | διακεκριμένης (diakekriménis) | διακεκριμένου (diakekriménou) | διακεκριμένων (diakekriménon) | διακεκριμένων (diakekriménon) | διακεκριμένων (diakekriménon) | |
accusative | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένη (diakekriméni) | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένους (diakekriménous) | διακεκριμένες (diakekriménes) | διακεκριμένα (diakekriména) | |
vocative | διακεκριμένε (diakekriméne) | διακεκριμένη (diakekriméni) | διακεκριμένο (diakekriméno) | διακεκριμένοι (diakekriménoi) | διακεκριμένες (diakekriménes) | διακεκριμένα (diakekriména) |