διώχνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word διώχνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word διώχνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say διώχνω in singular and plural. Everything you need to know about the word διώχνω you have here. The definition of the word διώχνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofδιώχνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Greek

Etymology

Inherited from Byzantine Greek διώχνω (diṓkhnō), from Ancient Greek διώκω (diṓkō).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈðʝo.xno/ (pronounced with synizesis of +)
  • Hyphenation: διώ‧χνω

Verb

διώχνω • (dióchno) (past έδιωξα, passive διώχνομαι)

  1. to chase away, to drive away, to send away, to shoo, to get rid of
  2. to expel, to oust, to turf out (to remove from a place)
    Synonym: εκδιώκω (ekdióko)
  3. to expel (to remove from membership)
    Synonym: αποβάλλω (apovállo)
  4. to fire (to terminate the employment of)
  5. to banish, to chase away, to drive away (to expel from the mind: feeling, pain, thought, etc.)
  6. to turn away (to refuse to admit someone)

Conjugation

διώχνω   διώχνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg διώχνω διώξω διώχνομαι διωχτώ
2 sg διώχνεις διώξεις διώχνεσαι διωχτείς
3 sg διώχνει διώξει διώχνεται διωχτεί
1 pl διώχνουμε, [‑ομε] διώξουμε, [‑ομε] διωχνόμαστε διωχτούμε
2 pl διώχνετε διώξετε διώχνεστε, διωχνόσαστε διωχτείτε
3 pl διώχνουν(ε) διώξουν(ε) διώχνονται διωχτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έδιωχνα έδιωξα διωχνόμουν(α) διώχτηκα
2 sg έδιωχνες έδιωξες διωχνόσουν(α) διώχτηκες
3 sg έδιωχνε έδιωξε διωχνόταν(ε) διώχτηκε
1 pl διώχναμε διώξαμε διωχνόμασταν, (‑όμαστε) διωχτήκαμε
2 pl διώχνατε διώξατε διωχνόσασταν, (‑όσαστε) διωχτήκατε
3 pl έδιωχναν, διώχναν(ε) έδιωξαν, διώξαν(ε) διώχνονταν, (διωχνόντουσαν) διώχτηκαν, διωχτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα διώχνω ➤ θα διώξω ➤ θα διώχνομαι ➤ θα διωχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα διώχνεις, … θα διώξεις, … θα διώχνεσαι, … θα διωχτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … διώξει
  έχω, έχεις, … διωγμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … διωχτεί
  είμαι, είσαι, … διωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … διώξει
  είχα, είχες, … διωγμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … διωχτεί
  ήμουν, ήσουν, … διωγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … διώξει
  θα έχω, θα έχεις, … διωγμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … διωχτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … διωγμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg διώχνε διώξε, διώχ' 1 — διώξου
2 pl διώχνετε διώξτε, διώχτε2 διώχνεστε διωχτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ διώχνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας διώξει ➤ διωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ διώξει διωχτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. διώχ' τον ("get rid of him!")
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ διώχνω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Wikious
Boobota
Sagapedia