Learned borrowing from Koine Greek δωδεκάωρος (dōdekáōros).[1] By surface analysis, δώδεκα (dódeka) + ώρ(α) (ór(a)) + -ος (-os).
δωδεκάωρος • (dodekáoros) m (feminine δωδεκάωρη, neuter δωδεκάωρο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | δωδεκάωρος (dodekáoros) | δωδεκάωρη (dodekáori) | δωδεκάωρο (dodekáoro) | δωδεκάωροι (dodekáoroi) | δωδεκάωρες (dodekáores) | δωδεκάωρα (dodekáora) | |
genitive | δωδεκάωρου (dodekáorou) | δωδεκάωρης (dodekáoris) | δωδεκάωρου (dodekáorou) | δωδεκάωρων (dodekáoron) | δωδεκάωρων (dodekáoron) | δωδεκάωρων (dodekáoron) | |
accusative | δωδεκάωρο (dodekáoro) | δωδεκάωρη (dodekáori) | δωδεκάωρο (dodekáoro) | δωδεκάωρους (dodekáorous) | δωδεκάωρες (dodekáores) | δωδεκάωρα (dodekáora) | |
vocative | δωδεκάωρε (dodekáore) | δωδεκάωρη (dodekáori) | δωδεκάωρο (dodekáoro) | δωδεκάωροι (dodekáoroi) | δωδεκάωρες (dodekáores) | δωδεκάωρα (dodekáora) |