From δῠσ- (dus-, “bad”) + πέπτω (péptō, “I digest”).
δῠ́σπεπτος • (dúspeptos) m or f (neuter δῠ́σπεπτον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | δῠ́σπεπτος dúspeptos |
δῠ́σπεπτον dúspepton |
δῠσπέπτω duspéptō |
δῠσπέπτω duspéptō |
δῠ́σπεπτοι dúspeptoi |
δῠ́σπεπτᾰ dúspepta | ||||||||
| Genitive | δῠσπέπτου duspéptou |
δῠσπέπτου duspéptou |
δῠσπέπτοιν duspéptoin |
δῠσπέπτοιν duspéptoin |
δῠσπέπτων duspéptōn |
δῠσπέπτων duspéptōn | ||||||||
| Dative | δῠσπέπτῳ duspéptōi |
δῠσπέπτῳ duspéptōi |
δῠσπέπτοιν duspéptoin |
δῠσπέπτοιν duspéptoin |
δῠσπέπτοις duspéptois |
δῠσπέπτοις duspéptois | ||||||||
| Accusative | δῠ́σπεπτον dúspepton |
δῠ́σπεπτον dúspepton |
δῠσπέπτω duspéptō |
δῠσπέπτω duspéptō |
δῠσπέπτους duspéptous |
δῠ́σπεπτᾰ dúspepta | ||||||||
| Vocative | δῠ́σπεπτε dúspepte |
δῠ́σπεπτον dúspepton |
δῠσπέπτω duspéptō |
δῠσπέπτω duspéptō |
δῠ́σπεπτοι dúspeptoi |
δῠ́σπεπτᾰ dúspepta | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| δῠσπέπτως duspéptōs |
δῠσπεπτότερος duspeptóteros |
δῠσπεπτότᾰτος duspeptótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||