εβένινος • (evéninos) m (feminine εβένινη, neuter εβένινο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | εβένινος (evéninos) | εβένινη (evénini) | εβένινο (evénino) | εβένινοι (evéninoi) | εβένινες (evénines) | εβένινα (evénina) | |
genitive | εβένινου (evéninou) | εβένινης (evéninis) | εβένινου (evéninou) | εβένινων (evéninon) | εβένινων (evéninon) | εβένινων (evéninon) | |
accusative | εβένινο (evénino) | εβένινη (evénini) | εβένινο (evénino) | εβένινους (evéninous) | εβένινες (evénines) | εβένινα (evénina) | |
vocative | εβένινε (evénine) | εβένινη (evénini) | εβένινο (evénino) | εβένινοι (evéninoi) | εβένινες (evénines) | εβένινα (evénina) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εβένινος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εβένινος, etc.)