Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἐδαφικός (edaphikós). See the ancient ἔδαφος n (édaphos, “ground”).
εδαφικός • (edafikós) m (feminine εδαφική, neuter εδαφικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | εδαφικός (edafikós) | εδαφική (edafikí) | εδαφικό (edafikó) | εδαφικοί (edafikoí) | εδαφικές (edafikés) | εδαφικά (edafiká) | |
genitive | εδαφικού (edafikoú) | εδαφικής (edafikís) | εδαφικού (edafikoú) | εδαφικών (edafikón) | εδαφικών (edafikón) | εδαφικών (edafikón) | |
accusative | εδαφικό (edafikó) | εδαφική (edafikí) | εδαφικό (edafikó) | εδαφικούς (edafikoús) | εδαφικές (edafikés) | εδαφικά (edafiká) | |
vocative | εδαφικέ (edafiké) | εδαφική (edafikí) | εδαφικό (edafikó) | εδαφικοί (edafikoí) | εδαφικές (edafikés) | εδαφικά (edafiká) |