ειρωνεύομαι

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ειρωνεύομαι. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ειρωνεύομαι, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ειρωνεύομαι in singular and plural. Everything you need to know about the word ειρωνεύομαι you have here. The definition of the word ειρωνεύομαι will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofειρωνεύομαι, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek εἰρωνεύομαι (eirōneúomai, “to feign ignorance”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /i.ɾoˈne.vo.me/
  • Hyphenation: ει‧ρω‧νεύ‧ο‧μαι

Verb

ειρωνεύομαι • (eironévomai) deponent (past ειρωνεύτηκα/ειρωνεύθηκα)

  1. to ironize (at someone's expense), to make fun of

Conjugation

ειρωνεύομαι   (deponent: passive forms only)
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg ειρωνεύομαι ειρωνευτώ, ειρωνευθώ
2 sg ειρωνεύεσαι ειρωνευτείς, ειρωνευθείς
3 sg ειρωνεύεται ειρωνευτεί, ειρωνευθεί
1 pl ειρωνευόμαστε ειρωνευτούμε, ειρωνευθούμε
2 pl ειρωνεύεστε, ειρωνευόσαστε ειρωνευτείτε, ειρωνευθείτε
3 pl ειρωνεύονται ειρωνευτούν(ε), ειρωνευθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg ειρωνευόμουν(α) ειρωνεύτηκα, ειρωνεύθηκα
2 sg ειρωνευόσουν(α) ειρωνεύτηκες, ειρωνεύθηκες
3 sg ειρωνευόταν(ε) ειρωνεύτηκε, ειρωνεύθηκε
1 pl ειρωνευόμασταν, (‑όμαστε) ειρωνευτήκαμε, ειρωνευθήκαμε
2 pl ειρωνευόσασταν, (‑όσαστε) ειρωνευτήκατε, ειρωνευθήκατε
3 pl ειρωνεύονταν, (ειρωνευόντουσαν) ειρωνεύτηκαν, ειρωνευτήκαν(ε),
ειρωνεύθηκαν, ειρωνευθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ειρωνεύομαι ➤ θα ειρωνευτώ / ειρωνευθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ειρωνεύεσαι, … θα ειρωνευτείς / ειρωνευθείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ειρωνευτεί / ειρωνευθεί
  είμαι, είσαι, … ειρωνευμένος, ‑η, ‑ο
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ειρωνευτεί / ειρωνευθεί
  ήμουν, ήσουν, … ειρωνευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ειρωνευτεί / ειρωνευθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ειρωνευμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — —
2 pl ειρωνεύεστε ειρωνευτείτε, ειρωνευθείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   ειρωνευόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle ➤   ειρωνευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   ειρωνευτεί, ειρωνευθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ ειρωνεύομαι, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
Wikious
Boobota
Sagapedia