Learned borrowing from Ancient Greek ἐλεύθερος (eleútheros).[1] Compare to the inherited λεύτερος (léfteros).
ελεύθερος • (eléftheros) m (feminine ελεύθερη or ελευθέρα, neuter ελεύθερο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ελεύθερος (eléftheros) | ελεύθερη (eléftheri) | ελεύθερο (eléfthero) | ελεύθεροι (eléftheroi) | ελεύθερες (eléftheres) | ελεύθερα (eléfthera) | |
| genitive | ελεύθερου (eléftherou) | ελεύθερης (eléftheris) | ελεύθερου (eléftherou) | ελεύθερων (eléftheron) | ελεύθερων (eléftheron) | ελεύθερων (eléftheron) | |
| accusative | ελεύθερο (eléfthero) | ελεύθερη (eléftheri) | ελεύθερο (eléfthero) | ελεύθερους (eléftherous) | ελεύθερες (eléftheres) | ελεύθερα (eléfthera) | |
| vocative | ελεύθερε (eléfthere) | ελεύθερη (eléftheri) | ελεύθερο (eléfthero) | ελεύθεροι (eléftheroi) | ελεύθερες (eléftheres) | ελεύθερα (eléfthera) | |
Notes: * And a formal, dated feminine ελευθέρα (elefthéra) as in ancient ἐλευθέρα (eleuthéra) used in singular, in expressions like ελευθέρα ζώνη (elefthéra zóni).
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ελεύθερος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ελεύθερος, etc.)