From ελληνο- (ellino-) + αλβανικός (alvanikós).
ελληνοαλβανικός • (ellinoalvanikós) m (feminine ελληνοαλβανικη, neuter ελληνοαλβανικο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ελληνοαλβανικος (ellinoalvanikos) | ελληνοαλβανικη (ellinoalvaniki) | ελληνοαλβανικο (ellinoalvaniko) | ελληνοαλβανικοι (ellinoalvanikoi) | ελληνοαλβανικες (ellinoalvanikes) | ελληνοαλβανικα (ellinoalvanika) | |
genitive | ελληνοαλβανικου (ellinoalvanikou) | ελληνοαλβανικης (ellinoalvanikis) | ελληνοαλβανικου (ellinoalvanikou) | ελληνοαλβανικων (ellinoalvanikon) | ελληνοαλβανικων (ellinoalvanikon) | ελληνοαλβανικων (ellinoalvanikon) | |
accusative | ελληνοαλβανικο (ellinoalvaniko) | ελληνοαλβανικη (ellinoalvaniki) | ελληνοαλβανικο (ellinoalvaniko) | ελληνοαλβανικους (ellinoalvanikous) | ελληνοαλβανικες (ellinoalvanikes) | ελληνοαλβανικα (ellinoalvanika) | |
vocative | ελληνοαλβανικε (ellinoalvanike) | ελληνοαλβανικη (ellinoalvaniki) | ελληνοαλβανικο (ellinoalvaniko) | ελληνοαλβανικοι (ellinoalvanikoi) | ελληνοαλβανικες (ellinoalvanikes) | ελληνοαλβανικα (ellinoalvanika) |