εμετικός • (emetikós) m (feminine εμετική, neuter εμετικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | εμετικός (emetikós) | εμετική (emetikí) | εμετικό (emetikó) | εμετικοί (emetikoí) | εμετικές (emetikés) | εμετικά (emetiká) | |
genitive | εμετικού (emetikoú) | εμετικής (emetikís) | εμετικού (emetikoú) | εμετικών (emetikón) | εμετικών (emetikón) | εμετικών (emetikón) | |
accusative | εμετικό (emetikó) | εμετική (emetikí) | εμετικό (emetikó) | εμετικούς (emetikoús) | εμετικές (emetikés) | εμετικά (emetiká) | |
vocative | εμετικέ (emetiké) | εμετική (emetikí) | εμετικό (emetikó) | εμετικοί (emetikoí) | εμετικές (emetikés) | εμετικά (emetiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εμετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εμετικός, etc.)