Perfect participle of εμπνέομαι (empnéomai), passive voice of εμπνέω (“inspire”) from Ancient Greek ἐμπνέω (“breathe upon; inspire”). The modern sense, calque of French inspiré.[1]
εμπνευσμένος • (empnefsménos) m (feminine εμπνευσμένη, neuter εμπνευσμένο)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | εμπνευσμένος (empnefsménos) | εμπνευσμένη (empnefsméni) | εμπνευσμένο (empnefsméno) | εμπνευσμένοι (empnefsménoi) | εμπνευσμένες (empnefsménes) | εμπνευσμένα (empnefsména) | |
| genitive | εμπνευσμένου (empnefsménou) | εμπνευσμένης (empnefsménis) | εμπνευσμένου (empnefsménou) | εμπνευσμένων (empnefsménon) | εμπνευσμένων (empnefsménon) | εμπνευσμένων (empnefsménon) | |
| accusative | εμπνευσμένο (empnefsméno) | εμπνευσμένη (empnefsméni) | εμπνευσμένο (empnefsméno) | εμπνευσμένους (empnefsménous) | εμπνευσμένες (empnefsménes) | εμπνευσμένα (empnefsména) | |
| vocative | εμπνευσμένε (empnefsméne) | εμπνευσμένη (empnefsméni) | εμπνευσμένο (empnefsméno) | εμπνευσμένοι (empnefsménoi) | εμπνευσμένες (empnefsménes) | εμπνευσμένα (empnefsména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εμπνευσμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εμπνευσμένος, etc.)