ενοχλώ

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐνοχλῶ (enokhlô), from ἐν (en, “in, on, at”) + ὄχλος (ókhlos, “mob, riot, trouble”).

Pronunciation

• IPA^(key): /enoˈxlo/
• Hyphenation: ε‧νο‧χλώ

Verb

ενοχλώ • (enochló) (past ενόχλησα, passive ενοχλούμαι, p‑past ενοχλήθηκα, ppp ενοχλημένος)

1. (most senses, transitive) to annoy, bother, disturb, pester, trouble

   Πότε θα φύγει αυτός ο άντρας, με ενοχλεί παρά πολύ. ― Póte tha fýgei aftós o ántras, me enochleí pará polý. ― When will that man go, he's bothering me very much.

   Οι μεθυσμένοι βγαίνουν και κάνουν θόρυβο, ενοχλώντας όλο τον κόσμο. ― Oi methysménoi vgaínoun kai kánoun thóryvo, enochlóntas ólo ton kósmo. ― The drunks go out and make noise, annoying everyone.

   Μην τον ρωτάς για αυτό το θέμα, τον ενοχλεί. ― Min ton rotás gia aftó to théma, ton enochleí. ― Don't ask him about that subject, it bothers him.

   Μπορώ να σας ενοχλήσω αύριο; ― Boró na sas enochlíso ávrio? ― Could I trouble you tomorrow? (polite conversation)

2. (most senses, intransitive) to annoy, bother, disturb

   Μην ρωτάς τέτοιες ερωτήσεις, ενοχλούν. ― Min rotás tétoies erotíseis, enochloún. ― Don't ask such questions, they are bothersome.

   Ενοχλώ; ― Enochló; ― Am I bothering you?

Conjugation

Derived terms

• ενοχλητικός (enochlitikós, “annoying, bothersome”)
• ενόχληση f (enóchlisi, “annoyance, nuisance”)
• ενόχλημα n (enóchlima, “discomfort”)