επίδικος • (epídikos) m (feminine επίδικη, neuter επίδικο)
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | επίδικος • | επίδικη • | επίδικο • | επίδικοι • | επίδικες • | επίδικα • |
genitive | επίδικου • | επίδικης • | επίδικου • | επίδικων • | επίδικων • | επίδικων • |
accusative | επίδικο • | επίδικη • | επίδικο • | επίδικους • | επίδικες • | επίδικα • |
vocative | επίδικε • | επίδικη • | επίδικο • | επίδικοι • | επίδικες • | επίδικα • |