Learned borrowing from Ancient Greek ἐπιβεβαίωσις (epibebaíōsis), with -ση (-si) suffix.[1]
επιβεβαίωση • (epivevaíosi) f (plural επιβεβαιώσεις)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | επιβεβαίωση (epivevaíosi) | επιβεβαιώσεις (epivevaióseis) |
genitive | επιβεβαίωσης (epivevaíosis) | επιβεβαιώσεων (epivevaióseon) |
accusative | επιβεβαίωση (epivevaíosi) | επιβεβαιώσεις (epivevaióseis) |
vocative | επιβεβαίωση (epivevaíosi) | επιβεβαιώσεις (epivevaióseis) |
Older or formal genitive singular: επιβεβαιώσεως (epivevaióseos)