From Ancient Greek ἐπιγλωττίς (epiglōttís), from ἐπί (epí, “on”) + γλωττίς (glōttís, “glottis”).
επιγλωττίδα • (epiglottída) f (plural επιγλωττίδες)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | επιγλωττίδα (epiglottída) | επιγλωττίδες (epiglottídes) |
genitive | επιγλωττίδας (epiglottídas) | επιγλωττίδων (epiglottídon) |
accusative | επιγλωττίδα (epiglottída) | επιγλωττίδες (epiglottídes) |
vocative | επιγλωττίδα (epiglottída) | επιγλωττίδες (epiglottídes) |