Learned borrowing from Koine Greek ἑπτάγωνος (heptágōnos).[1] By surface analysis, επτά (eptá) + γων(ία) (gon(ía)) + -ος (-os).
επτάγωνος • (eptágonos) m (feminine επτάγωνη, neuter επτάγωνο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | επτάγωνος (eptágonos) | επτάγωνη (eptágoni) | επτάγωνο (eptágono) | επτάγωνοι (eptágonoi) | επτάγωνες (eptágones) | επτάγωνα (eptágona) | |
genitive | επτάγωνου (eptágonou) | επτάγωνης (eptágonis) | επτάγωνου (eptágonou) | επτάγωνων (eptágonon) | επτάγωνων (eptágonon) | επτάγωνων (eptágonon) | |
accusative | επτάγωνο (eptágono) | επτάγωνη (eptágoni) | επτάγωνο (eptágono) | επτάγωνους (eptágonous) | επτάγωνες (eptágones) | επτάγωνα (eptágona) | |
vocative | επτάγωνε (eptágone) | επτάγωνη (eptágoni) | επτάγωνο (eptágono) | επτάγωνοι (eptágonoi) | επτάγωνες (eptágones) | επτάγωνα (eptágona) |