εὐφραίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word εὐφραίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word εὐφραίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say εὐφραίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word εὐφραίνω you have here. The definition of the word εὐφραίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofεὐφραίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From εὔφρων (eúphrōn) +‎ -ι̯ω (-i̯ō).

Pronunciation

 

Verb

εὐφραίνω • (euphraínō)

  1. (active voice) to gladden
  2. (passive voice) to make merry, to enjoy oneself

Conjugation

   Present: εὐφραίνω, εὐφραίνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὐφραίνω εὐφραίνεις εὐφραίνει εὐφραίνετον εὐφραίνετον εὐφραίνομεν εὐφραίνετε εὐφραίνουσῐ(ν)
subjunctive εὐφραίνω εὐφραίνῃς εὐφραίνῃ εὐφραίνητον εὐφραίνητον εὐφραίνωμεν εὐφραίνητε εὐφραίνωσῐ(ν)
optative εὐφραίνοιμῐ εὐφραίνοις εὐφραίνοι εὐφραίνοιτον εὐφραινοίτην εὐφραίνοιμεν εὐφραίνοιτε εὐφραίνοιεν
imperative   εὔφραινε εὐφραινέτω εὐφραίνετον εὐφραινέτων   εὐφραίνετε εὐφραινόντων
middle/
passive 		indicative εὐφραίνομαι εὐφραίνῃ,
εὐφραίνει 		εὐφραίνεται εὐφραίνεσθον εὐφραίνεσθον εὐφραινόμεθᾰ εὐφραίνεσθε εὐφραίνονται
subjunctive εὐφραίνωμαι εὐφραίνῃ εὐφραίνηται εὐφραίνησθον εὐφραίνησθον εὐφραινώμεθᾰ εὐφραίνησθε εὐφραίνωνται
optative εὐφραινοίμην εὐφραίνοιο εὐφραίνοιτο εὐφραίνοισθον εὐφραινοίσθην εὐφραινοίμεθᾰ εὐφραίνοισθε εὐφραίνοιντο
imperative   εὐφραίνου εὐφραινέσθω εὐφραίνεσθον εὐφραινέσθων   εὐφραίνεσθε εὐφραινέσθων
active middle/passive
infinitive εὐφραίνειν εὐφραίνεσθαι
participle m εὐφραίνων εὐφραινόμενος
f εὐφραίνουσᾰ εὐφραινομένη
n εὐφραῖνον εὐφραινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ηὔφραινον, ηὐφραινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὔφραινον ηὔφραινες ηὔφραινε(ν) ηὐφραίνετον ηὐφραινέτην ηὐφραίνομεν ηὐφραίνετε ηὔφραινον
middle/
passive 		indicative ηὐφραινόμην ηὐφραίνου ηὐφραίνετο ηὐφραίνεσθον ηὐφραινέσθην ηὐφραινόμεθᾰ ηὐφραίνεσθε ηὐφραίνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: εὐφρανέω, εὐφρανέομαι, εὐφρανθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὐφρανέω εὐφρανέεις εὐφρανέει εὐφρανέετον εὐφρανέετον εὐφρανέομεν εὐφρανέετε εὐφρανέουσῐ(ν)
optative εὐφρανέοιμῐ εὐφρανέοις εὐφρανέοι εὐφρανέοιτον εὐφρανεοίτην εὐφρανέοιμεν εὐφρανέοιτε εὐφρανέοιεν
middle indicative εὐφρανέομαι εὐφρανέῃ,
εὐφρανέει 		εὐφρανέεται εὐφρανέεσθον εὐφρανέεσθον εὐφρανεόμεθᾰ εὐφρανέεσθε εὐφρανέονται
optative εὐφρανεοίμην εὐφρανέοιο εὐφρανέοιτο εὐφρανέοισθον εὐφρανεοίσθην εὐφρανεοίμεθᾰ εὐφρανέοισθε εὐφρανέοιντο
passive indicative εὐφρανθήσομαι εὐφρανθήσῃ εὐφρανθήσεται εὐφρανθήσεσθον εὐφρανθήσεσθον εὐφρανθησόμεθᾰ εὐφρανθήσεσθε εὐφρανθήσονται
optative εὐφρανθησοίμην εὐφρανθήσοιο εὐφρανθήσοιτο εὐφρανθήσοισθον εὐφρανθησοίσθην εὐφρανθησοίμεθᾰ εὐφρανθήσοισθε εὐφρανθήσοιντο
active middle passive
infinitive εὐφρανέειν εὐφρανέεσθαι εὐφρανθήσεσθαι
participle m εὐφρανέων εὐφρανεόμενος εὐφρανθησόμενος
f εὐφρανέουσᾰ εὐφρανεομένη εὐφρανθησομένη
n εὐφρανέον εὐφρανεόμενον εὐφρανθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: εὐφρανῶ, εὐφρανοῦμαι, εὐφρανθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εὐφρανῶ εὐφρανεῖς εὐφρανεῖ εὐφρανεῖτον εὐφρανεῖτον εὐφρανοῦμεν εὐφρανεῖτε εὐφρανοῦσῐ(ν)
optative εὐφρανοίην,
εὐφρανοῖμῐ 		εὐφρανοίης,
εὐφρανοῖς 		εὐφρανοίη,
εὐφρανοῖ 		εὐφρανοῖτον,
εὐφρανοίητον 		εὐφρανοίτην,
εὐφρανοιήτην 		εὐφρανοῖμεν,
εὐφρανοίημεν 		εὐφρανοῖτε,
εὐφρανοίητε 		εὐφρανοῖεν,
εὐφρανοίησᾰν
middle indicative εὐφρανοῦμαι εὐφρανῇ εὐφρανεῖται εὐφρανεῖσθον εὐφρανεῖσθον εὐφρανούμεθᾰ εὐφρανεῖσθε εὐφρανοῦνται
optative εὐφρανοίμην εὐφρανοῖο εὐφρανοῖτο εὐφρανοῖσθον εὐφρανοίσθην εὐφρανοίμεθᾰ εὐφρανοῖσθε εὐφρανοῖντο
passive indicative εὐφρανθήσομαι εὐφρανθήσῃ εὐφρανθήσεται εὐφρανθήσεσθον εὐφρανθήσεσθον εὐφρανθησόμεθᾰ εὐφρανθήσεσθε εὐφρανθήσονται
optative εὐφρανθησοίμην εὐφρανθήσοιο εὐφρανθήσοιτο εὐφρανθήσοισθον εὐφρανθησοίσθην εὐφρανθησοίμεθᾰ εὐφρανθήσοισθε εὐφρανθήσοιντο
active middle passive
infinitive εὐφρανεῖν εὐφρανεῖσθαι εὐφρανθήσεσθαι
participle m εὐφρανῶν εὐφρανούμενος εὐφρανθησόμενος
f εὐφρανοῦσᾰ εὐφρανουμένη εὐφρανθησομένη
n εὐφρανοῦν εὐφρανούμενον εὐφρανθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ηὔφρᾱνᾰ, ηὐφρᾱνᾰ́μην, ηὐφράνθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ηὔφρᾱνᾰ ηὔφρᾱνᾰς ηὔφρᾱνε(ν) ηὐφρᾱ́νᾰτον ηὐφρᾱνᾰ́την ηὐφρᾱ́νᾰμεν ηὐφρᾱ́νᾰτε ηὔφρᾱνᾰν
subjunctive εὐφρᾱ́νω εὐφρᾱ́νῃς εὐφρᾱ́νῃ εὐφρᾱ́νητον εὐφρᾱ́νητον εὐφρᾱ́νωμεν εὐφρᾱ́νητε εὐφρᾱ́νωσῐ(ν)
optative εὐφρᾱ́ναιμῐ εὐφρᾱ́νειᾰς,
εὐφρᾱ́ναις 		εὐφρᾱ́νειε(ν),
εὐφρᾱ́ναι 		εὐφρᾱ́ναιτον εὐφρᾱναίτην εὐφρᾱ́ναιμεν εὐφρᾱ́ναιτε εὐφρᾱ́νειᾰν,
εὐφρᾱ́ναιεν
imperative   εὔφρᾱνον εὐφρᾱνᾰ́τω εὐφρᾱ́νᾰτον εὐφρᾱνᾰ́των   εὐφρᾱ́νᾰτε εὐφρᾱνᾰ́ντων
middle indicative ηὐφρᾱνᾰ́μην ηὐφρᾱ́νω ηὐφρᾱ́νᾰτο ηὐφρᾱ́νᾰσθον ηὐφρᾱνᾰ́σθην ηὐφρᾱνᾰ́μεθᾰ ηὐφρᾱ́νᾰσθε ηὐφρᾱ́νᾰντο
subjunctive εὐφρᾱ́νωμαι εὐφρᾱ́νῃ εὐφρᾱ́νηται εὐφρᾱ́νησθον εὐφρᾱ́νησθον εὐφρᾱνώμεθᾰ εὐφρᾱ́νησθε εὐφρᾱ́νωνται
optative εὐφρᾱναίμην εὐφρᾱ́ναιο εὐφρᾱ́ναιτο εὐφρᾱ́ναισθον εὐφρᾱναίσθην εὐφρᾱναίμεθᾰ εὐφρᾱ́ναισθε εὐφρᾱ́ναιντο
imperative   εὔφρᾱναι εὐφρᾱνᾰ́σθω εὐφρᾱ́νᾰσθον εὐφρᾱνᾰ́σθων   εὐφρᾱ́νᾰσθε εὐφρᾱνᾰ́σθων
passive indicative ηὐφράνθην ηὐφράνθης ηὐφράνθη ηὐφράνθητον ηὐφρανθήτην ηὐφράνθημεν ηὐφράνθητε ηὐφράνθησᾰν
subjunctive εὐφρανθῶ εὐφρανθῇς εὐφρανθῇ εὐφρανθῆτον εὐφρανθῆτον εὐφρανθῶμεν εὐφρανθῆτε εὐφρανθῶσῐ(ν)
optative εὐφρανθείην εὐφρανθείης εὐφρανθείη εὐφρανθεῖτον,
εὐφρανθείητον 		εὐφρανθείτην,
εὐφρανθειήτην 		εὐφρανθεῖμεν,
εὐφρανθείημεν 		εὐφρανθεῖτε,
εὐφρανθείητε 		εὐφρανθεῖεν,
εὐφρανθείησᾰν
imperative   εὐφράνθητῐ εὐφρανθήτω εὐφράνθητον εὐφρανθήτων   εὐφράνθητε εὐφρανθέντων
active middle passive
infinitive εὐφρᾶναι εὐφρᾱ́νᾰσθαι εὐφρανθῆναι
participle m εὐφρᾱ́νᾱς εὐφρᾱνᾰ́μενος εὐφρανθείς
f εὐφρᾱ́νᾱσᾰ εὐφρᾱνᾰμένη εὐφρανθεῖσᾰ
n εὐφρᾶνᾰν εὐφρᾱνᾰ́μενον εὐφρανθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Wikious
Boobota
Sagapedia