Learned borrowing from Ancient Greek ζωϊκός (zōïkós). By surface analysis, ζώ(ο) (zó(o), “animal”) + -ικός (-ikós).[1]
ζωικός • (zoïkós) m (feminine ζωική, neuter ζωικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ζωικός (zoïkós) | ζωική (zoïkí) | ζωικό (zoïkó) | ζωικοί (zoïkoí) | ζωικές (zoïkés) | ζωικά (zoïká) | |
genitive | ζωικού (zoïkoú) | ζωικής (zoïkís) | ζωικού (zoïkoú) | ζωικών (zoïkón) | ζωικών (zoïkón) | ζωικών (zoïkón) | |
accusative | ζωικό (zoïkó) | ζωική (zoïkí) | ζωικό (zoïkó) | ζωικούς (zoïkoús) | ζωικές (zoïkés) | ζωικά (zoïká) | |
vocative | ζωικέ (zoïké) | ζωική (zoïkí) | ζωικό (zoïkó) | ζωικοί (zoïkoí) | ζωικές (zoïkés) | ζωικά (zoïká) |
Learnedly from ζω(ή) (zo(í), “life”) + -ικός (-ikós).[1]
ζωικός • (zoïkós) m (feminine ζωική, neuter ζωικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ζωικός (zoïkós) | ζωική (zoïkí) | ζωικό (zoïkó) | ζωικοί (zoïkoí) | ζωικές (zoïkés) | ζωικά (zoïká) | |
genitive | ζωικού (zoïkoú) | ζωικής (zoïkís) | ζωικού (zoïkoú) | ζωικών (zoïkón) | ζωικών (zoïkón) | ζωικών (zoïkón) | |
accusative | ζωικό (zoïkó) | ζωική (zoïkí) | ζωικό (zoïkó) | ζωικούς (zoïkoús) | ζωικές (zoïkés) | ζωικά (zoïká) | |
vocative | ζωικέ (zoïké) | ζωική (zoïkí) | ζωικό (zoïkó) | ζωικοί (zoïkoí) | ζωικές (zoïkés) | ζωικά (zoïká) |